Hij wordt weleens de mooiste straat van Montmartre genoemd: de Rue Caulaincourt. Bijzonder gelegen in deze pittoreske wijk loopt hij in een ruime bocht om de heuvel, “de Butte”, heen. Maar dan aan de achterzijde van het toeristische gedeelte met de Sacré-Cœur en de Place du Tertre.

Ik neem je in deze blog graag mee in mijn wandeling door en rond deze mooie straat in Parijs.

In de Rue Caulaincourt vind je de klassieke en traditionele architectuur van de huizen in combinatie met die typisch Parijse ambiance op de terrassen. Daardoor is deze door hoge bomen overschaduwde straat haast charmant te noemen.

Door de ligging is, met name in de middag van april tot oktober, de lichtval soms betoverend mooi door het strijklicht van de zon op de oude en fraaie gevels, grandeur van weleer. De straat begint aan de Boulevard de Clichy en voert via een brug over het Cimetière de Montmartre, waar onder andere de zangeressen France Gall en Dalida zijn begraven.

Dit licht stijgende deel maakt na 400 m een bocht naar rechts alwaar het ‘”mooie” gedeelte begint, maar kijk vóór de bocht rechts even in de prachtige winkel van “Boulangerie-Patisserie Du Moulin de la Galette“.

Na 150 m, waar de Avenue Junot van rechts komt, is een langwerpig pleintje (Place Claude Nougaro) met aan de overkant het karakteristieke café Au Rêve en direct daarna Le Square Joël Le Tac op de Place Constantin Pecqueur, waar voldoende bankjes zijn om even uit te rusten en te genieten van de kalme sfeer. Het is hier letterlijk een verademing.

Op dit kruispunt is bij de voetgangersoversteekplaats rechts achter je een doorgang – de Rue Lucien Gaulard – naar een wel heel aparte begraafplaats: Cimetière Saint-Vincent. Slechts 100 bij 100 meter groot ligt hij ingeklemd tussen de achtergevels van de hoge gebouwen. Ook hier zijn enkele bankjes waar je wederom het bijzondere van deze de omgeving op je kunt laten inwerken. Ook kunstenaars en schrijvers uit deze wijk liggen hier begraven.

Weer terug op de Rue Caulaincourt zie je aan de overkant het populaire terras van Chez Ginette. Hiernaast kun je via enkele trappen afdalen naar het misschien wel meest gefotografeerde metrostation van Parijs: Lamarck-Caulaincourt (zie de foto verderop). Dat is bekend uit de film Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain (2001) met Audrey Tautou in de hoofdrol. Maar loop eerst aan de overkant bij Chez Ginette 50 meter naar rechts (bij het metrostation kom je zo weer terug).

Steek bij de zebra over naar een soort piepklein pleintje dat direct grenst aan Le Panier Lamarck waar je fruit kunt kopen, of strijk neer op het gezellige terras van café Suzanne.

Metrostation Lamarck-Caulaincourt

Loop de Rue Lamarck in waar je na 50 m weer bij metrostation Lamarck-Caulaincourt bent, maar dan onderaan de trappen. Doordat het op de helling van de heuvel ligt is de ingang niet naar beneden maar rechtdoor, heel apart en dat maakt deze locatie ook zo fotogeniek.

Dit station heette vroeger Lamarck (dat zie je nog aan de borden op de perrons) maar vanwege divers belang werd de naam Caulaincourt toegevoegd. En er is iets bijzonders aan de hand met deze metrolijn 12. Want toen in 1900 de allereerste lijn (nummer 1) werd gebouwd door de Compagnie du chemin de fer métropolitain de Paris (CMP) van de Belgische ondernemer Empain, die daarna meerdere andere lijnen bouwde, werd door Franse ondernemers in 1910 de Société du chemin de fer électrique souterrain Nord-Sud de Paris (de Noord-zuid lijn dus) opgericht om te kunnen concurreren met de Belgische ondernemers.

Dat werden de huidige lijnen 12 en 13. Zowel de stations als de rijtuigen waren stijlvoller en eleganter ingericht dan de CMP-metro met fraaie decoraties. En dat is nu nog overal op deze lijnen te zien in de omkadering van de stationsnamen met het logo N/S erin verwerkt. Maar geldproblemen zorgden ervoor dat in 1930 de Nord-Sud werd ingelijfd bij de CMP, wat in 1949 de RATP werd zoals de metro nu nog heet.

Metrostation Lamarck-Caulaincourt ligt op 25 m diepte en er zijn liften die de reizigers naar de perrons brengen. Ook is er een wenteltrap voor wie de lift niet wil gebruiken. En vanzelfsprekend is dit ook een prima uitgangspunt, voor wie niet de hele Rue Caulaincourt wil aflopen. Je kunt dan als je uit de metrogang op straat komt meteen de trappen opgaan en lopen zoals hierboven beschreven.

Square Caulaincourt

Dit is allemaal perfect te combineren met de andere bezienswaardigheden op Montmartre, want metrostation Abbesses vanwaar je naar de kabelbaan naar de Sacré Coeur loopt, is maar één halte terug. Vanzelfsprekend bepalen de weersomstandigheden en/of het seizoen of het wel of niet de moeite waard is om de leuke Rue Caulaincourt met zijn pittoreske plekjes te bezoeken. Veel plezier aan de andere kant van Montmartre!

Met dank aan Louis Vendel voor deze blog en alle foto’s!